27 Şubat 2012 Pazartesi

Sarma :)

"Ne varsa eskilerde!" diye bosa dememisler. Iste anneannemin, plastik kola sisesine ince bir sis ya da comakla bastirarak salamura yaptigi asma yapraklarinin yolculugu! 

Ilk gelis gidislerimde nane, feslegen ve cilek fidanlari getirmistim evimizin bahcesine dikmek icin. Nane ve feslegen kisin agirligini kaldiramadi maalesef ve sonraki senede cikmadi. Bes cilek fidanimsa hala saglam cok sukur bahcede uc kez yer degistirmesi halinde bile. Haa bu sekilde fidan getirmek aslinda yasakmis sanirim. Neyse yine bir gelisimde de annem asma yapragi vermisti de sarmak iki sene sonrasina kismetmis. Artik nasil yaptiysa anneannem hala yapraklar cok guzeldi. Bu sefer farkli yaptim icini fena olmadi ama agiz aliskanligi olsa gerek kalanini burdaki arkadasim Elif`le paylastiktan sonra annemin harcindan sardim, sade ve sade :)))






Son yogurtlu sarmami yerken de 500 parcalik Eminonu yapbozumu bitirdim. Bir zamanlar Istanbul...

Dogumgunu ziyareti

Buraya ilk geldigim zamanlarda oglum henuz bebekken esimin ailesiyle bir dogumgunu kutlamasina gittik. Sadece su anki evimizin eski ev komsulari oldugunu biliyordum ki detaylari kutlama yerine gittikten sonra anlamaya basladim.

Eski komsularimiz uc tatli bayanmis. O gun ise adina ailesi tarafindan kutlama duzenlenen ve bu uc bayandan biri olan Gudrun ile tanistim. Simdiden masallah deyin cunku 90.yilini kutlamaya gittigimizi ogrendigimde kadina her baktikca ben otomatik olarak dedim. Herhalde o gun hayatim boyunca demedigim kadar masallah demisimdir. Diger iki bayan da ordaydi. Gittigimiz yerse yasli bakim eviydi..

Kutlama kalabalik denilebilecek nitelikteydi. Gayet tatli biriydi Gudrun gordugum kadariyla. Yuruyusu ve gorunusu de gayet saglikli. Kayinvalidem zaman buldukca onlari hep ziyaret edermis onceden. Hayatin ne tarz bir yansimasidir yasli evinde ziyaretci beklemek bilemiyorum ama o gun gozleri yeterince mutlulukla doluydu kadinin. Benimle elimi sikarak uzunca ilgilendi konusmaya calisti. O zamanlar norvecceye cok hakim olamadigim icin kayinvalidem bana tercumanlik yapmisti. Benim kayinvalideme  `anne (mamma)`diye hitap etmem dikkatini cekmis. Turk kulturunde buyumus biri olarak burada yasasam bile benden buyuk birine burdakiler gibi adiyla hitap etmek bana gore degildi. Ortama uyum saglamakla yasamis oldugum kulturu devam ettirmek arasinda denge bulma cabalarim hala da devam ediyor. Herneyse bu olaydan sonra Gudrun ile aramizda belki onun bile farketmedigi bir bag olustu. Kayinvalidem her ziyarete gidisinde ben ve Lucas da gittik. Cicekleri cok sevdigi icin de hep cicek gotururduk (saksida hediye etmek burda yerlesmis bir adet).

Her gidisimde onu farkli buldum hep. Ilk gorustugumuzde kendi yururken zamanla elinde baston, sonra yurume masasi gordum. Bir gidisimizde ogrendik ki bir zamanlar ayni evi, bakim evindeyse ayni odayi paylastigi arkadasinin biri vefat etmisti. Artik iki kisiydiler.. 

23 subat onun dogumgunu.. Bu sefer kayinvalidem hatirlatti ve bizden ziyaret edip adina cicek vermemizi istedi. Ben de oglumla beraber kendisini ziyaret ettik. Cok sevindi yakinda kayinvalidem geldigindeyse kahve icmek icin tekrar ugrayacagiz. Simdi 93 yasinda! Kendisine nasil oldugunu sordugumda gozlerinin icin gulerek gulumsedi ve olumu bekledigini ima ederek sadece `bekliyorum!`dedi..

17 Şubat 2012 Cuma

Buzul cagi

 

Ocak ayini gecirdigim Turkiye turundan sonra Norvec`e gec gelen karin tadini cikarmak lazimdi. Her ne kadar Istanbul`da da kara yakalansam da arkadasim Emel`in yakindigi kadar soguk yoktu orda. Garibim sizlandikca ona cesaret vermeye calistim ki nerdeyse usudugunden kiz utanacakti :) Neyse Turkiye turumu ayrica yazacagim, simdi biraz fotograflarla giris yapmak istedim uzun ara verdigim bloguma ;)

Yukaridaki videoda sarkitlarin olusturdugu bir doga guzelligini paylasmak istedim! Suyun ince bir plaka gibi sarkitin ucunda nasil dondugu doganin mucilerinden biri olsa gerek..











Masal ulkesinde bir gezgin! Doganin guzelligi kartpostal gibi gercekten..