Figen hangi `Gazi`deydi?

16 yasimda ilk yanliz sehirici yolculugum buyuk bir husranla sonuclanmisti. O zamanlar Izmir`de Camdibi olarak gecen semtte oturuyorduk. Orda cok uzun yillarimiz gecti, sonra kendimizi asarak Yenimahalle olarak anilan yine Camdibi`ne bagli ve ayni bolgeyi asamayan baska bir yere tasinmistik. O evimizde de ayri bir samimiyet vardi!

Butun okul hayatim boyunca ev-okul arasini asla sasmamistim ya da sasamamistim. Izmir`de dogup buyumeme ragmen babasiz olmanin eksikligiyle bizi buyuten annemin asiri korumaci tavirlarina takilirdik hep izin konularinda. Arkadasa gitmek yasakti, odev evde ablayla veya anneyle yapilacakti (agbim 13 yasinda coktan dunya kesfine cikmak zorunda kalmisti cunku, sartlar geregi Ankara`ya askeri yatili okula gitmek durumunda kaldi), haftasonlari pazar disinda sosyal aktivitemizse zaten yoktu.. Bunlarin faydalarini da gormedim degil, okul hayati boyunca hep basariliydim ovunmek gibi olmasin. Yanlis tercihlerim olsa da basladigim bolumu gene basariyla bitirdim.. Agbimin hasretinden sonra annem daha bize yonelmisti. Tek arkadasim ablam olmustu..

Derken ortaokul bitti. Liseyi Yesilova olarak anilan semtte ticaret meslek lisesinde basladim. Annem elimden tutup okula kaydimi yaptirdi, oraya giden iki otobus vardi onlari ve binecegim duraklari iyice benimsetti, biraz uzun suruyodu ama istersem yayan da gidebilirdim; cok iyi bildigim bir yoldu burasi, pazar! Evet okulum pazarin hemen arka tarafiydi..

1996 yilinda liseye basladim. Evin disinda yeni bir cevre ve yeni insanlar. Cunku ortaokulum evime cok yakindi. Ilk gunlerimde heyecanla beraber buyumeye baslamis gibi hissetmistim kendimi. Dile kolay hergun otobusle okula gidip gelecektim! Derken ilk gunler basladi, tanisma, sira duzeni vs derken beni en arkaya oturttular gene.. Ama keyfime diyecek yoktu, bina zaten yeni ve en ust kattayiz ve cam kenarina dustum! Oooo camdan bak, hayal kur tam benlik :)

Simdiki can arkadasim Figen ile o zaman lise siramizda tanistik. Kendisi Bulgaristan`dan gocmus bir ailenin kizi.. Canim yaa bak gene `kuccuk` dedigini duyar gibi oldum :) Annesi daha sirin konusur o ayri.. Neyse bizim onunla hikayelerimiz bitmez zaten ben asil konuya geleyim..

Oyle boyle derken yillar gecti tabi biz ucuncu sinifa geldik. Ben butun cesaretimi toplayip Figenlere oturmaya gitmeye karar verdim. Yanilmiyorsam bir cumartesi gunuydu ve annem evde yoktu. Yani olsaydi izin alamazdim herhalde o yuzden evde olmadigi kanisindayim. Gene o zamanlar Ataturk Stadyumu`nun arka tarafi dolmus duraklariydi.. Ben oraya yurudum ve uzun sure kararsizligimdan sonra Gaziemir dolmusuna bindim. Kararsizligima yol acan da Figen Osmangazi`de mi oturuyodu Gaziemir`de mì? Ikisinde de `Gazi` vardi..

Sadece herkes indikten sonra soforun bana `Siz nerde inecektiniz?` sorusuna korkuyla karisik buyuk bir aciyla `Ben sanirim yanlis geldim`cevabim olmustu. Figen bana Osmangazi Bornova tarafinda demisti, daha once oraya annemle gitmistim yol ayriminda dolmus yanlis yere donmustu.. Sofor bana gulumseyerek beklememi biraz sonra geri donecegini belirtti. Kafami tesekkur edercesine sallarken ruhum bosalmisti. Inanamiyordum surdan suraya gitmeyi becerememistim ve butun heyecanim zamanim bosa gitmisti.. `Ama iste bak, anne sozu dinlemezsen boyle Allah sana engel olur!` evet yaa annem ne kadar hakliydi!!! Ondan gizli bir is yapim dedim elde var sifir.. Aslinda alti ustu arkadasimla biraz zaman gecirmek istemistim!

Eve varir varmaz Figen`i aradim (o zamanlar tabi ki cep telefonu yoktu sadece ev telefonumuz vardi). Telefon calarken ben halen olayin sokuyla bos bos bakiyordum. Durumu oldugu gibi anlattim ve tabi ki Figen`de film koptu! Bana inanamisti saka yaptigimi sandi.. Derken ilk yanliz ucma maceramda kanadimla beraber heyecanim da kirilmis bir durumda uzulmustum..

Yil 2012.. Simdiki yolculuk planlarim cok daha kapsamli! Onumuzdeki bir bucuk aylik sure icinde dort yasini henuz doldurmamis oglumla dedesigile Bodø`ye ve Turkiye`ye gitmek.. O zamanlar yanlis dolmusa binip iki adim otesine gidemeyen o kiza yillar sonra ulkeler arasi seyahat edeceksin deseydiniz herhalde kendisiyle dalga gecildigini sanirdi.. Hayatinizin bir kismina bakip asla butununu degerlendirmeyin  deyen Lao Tzu`nun `Ihtiyar Adam` isimli hikayesini mutlaka okuyun! Ben bu hikayeyi sanirim lise bittikten sonraki yillarda duymustum ve hic unutmadim.. Hicbirseyin sizi uzmesine izin vermeyin, sukunetle gelecek diger olayi bekleyin ve durum ne olursa olsun serinkanlilikla agirlayin..