25 Ekim 2010 Pazartesi

0 derecede gece yuruyusu..

Insanin zihnini en iyi acan seylerden biri bence. Zihniniz kadar vucudunuz da kendine geliyor. Dusuncelere dalip aklinizdan en sevdiginiz parcayi son ses dinleyebilirsiniz. 0 derece dedim ama bu cok da kotu degil. Zaten norvecli vatandaslarimiza gore "kotu hava yok kotu giyinmek var".. Bi de bunu atasozu yapmislar. Ne yapsin adamlar kisin hava karanlik ve soguk diye kis uykusuna yatamazlar ya, hayat ayni rutinde devam ediyor..

Neyse size benimle ilgili bu yaz ogrendigim baska bir gercegi anlatayim. Dizimin kemiginde dogustan sorun varmis. Gecenin karanliginda yururken kapi gicirdisi gibi dizimin kopmus kayislarini dinlemeye calisiyorum. Ama ezdigim buz olmus karlarin catirtisi agir basiyo :) Bu ogleden sonra fizyoterapist detayli incelemeden sonra 2 sayfaya yakin not aldi. Norvec`te koseye slklsmls ben cuma sabah 8`de, zifiri karanlikla beraber egzersize baslayacagim. Sonra da krese dogru ise. Terapistin tisortunde yazan bir cumleyi de sizinle paylasmak isterim: Vucudumun en iyi ilaci egzersiz.. Bunu dusunerek biraz daha tempolu gitmeye basladim. Tempomla beraber muzik de ritmini artiriyor.

Sonuc, yanlis yuruyusumle beraber dizimdeki sorun da artmis, ama egzersizle duzebilirmis. Butun yuruyusum boyunca sadece bunu dusunmedim tabi ki. Biraz da mazi.. Yillar sonra buldugum bir arkadasimin beni gulumseten masum, samimi bazi kareleri ve eve yaklastigimda aklimdan gecen son sarki; caddelerde ruzgar, aklimda ask var, gece yarisinda eski yagmurlar sarki soyluyorlar sessiz usulca.......
Ve oglum da iste uyudu..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder